,,Śpieszmy się kochać ludzi,
tak wcześnie odchodzą”
ks. Jan Twardowski
W styczniu 1999 roku zelektryzowała wielu człuchowian smutna wieść, że w noc sylwestrową zmarł w Niemczech Henryk Fajlhauer, były nauczyciel w Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Czarnieckiego w Człuchowie, utalentowany artysta w dziedzinie sztuk plastycznych i wspaniały człowiek.
Urodził się w Czechowicach - Dziedzicach na Śląsku w roku 1942.
W 1965 roku po studiach na wydziale sztuk pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, jako stypendysta Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie, trafił do Człuchowa. Został nauczycielem wychowania plastycznego w liceum ogólnokształcącym. Miał niezwykłą łatwość adaptowania się w nowym środowisku. Niewiele czasu potrzebował, żeby zaprzyjaźnić się z nauczycielami i uczniami. Był człowiekiem otwartym ku światu i życzliwym dla ludzi. Swoim ujmującym uśmiechem łagodził napięcia i zjednywał sobie wszystkich. Jego zainteresowania wychodziły daleko poza program nauczania.
Z powodu braku domu kultury w Człuchowie liceum spełniało wówczas rolę centrum kulturalnego. Pracowało kilka kół artystycznych i przygotowywano na różne okoliczności programy estradowe.
Henryk Fajlhauer od razu dołączył do grupy nauczycieli, którzy się tą pracą zajmowali. Odtąd imprezy nabrały żywszych barw, każdej towarzyszyła wspaniała oprawa plastyczna. Objął też opiekę nad organizacją młodzieżową. Z młodzieżą przebywał długie godziny po zajęciach lekcyjnych. Z jego inspiracji powstała gazetka ,,Lico”, zainicjował ,,turnieje klas”, którymi rozbudził aktywność uczniów w wielu dziedzinach. Klasy rywalizowały ze sobą w dziedzinie nauki, frekwencji, sportu i osiągnięć artystycznych. Te metody bardzo wiązały młodzież ze sobą i angażowały jej energię.
<p">Kiedyś powiedział, że musi w tej szkole zostawić trwały ślad po sobie. Słowa dotrzymał. W głównym wejściu do budynku liceum na ścianie po obu stronach schodów są duże płaskorzeźby- to jego dzieło. Przedstawiają w sposób symboliczny charakter regionu w takich motywach jak: zamek, prządka przy kołowrotku, rybak z siecią, domki, rośliny.
Miał tyle energii i pasji tworzenia, że praca w szkole mu nie wystarczała. W 1968 roku z jego inicjatywy powstał nauczycielski zespół muzyczny ,,i” pod patronatem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Występował razem z kwartetem żeńskim prowadzonym przez Bogdana Barańskiego. Choć istniał niedługo, bo tylko cztery lata, zdążył zaznaczyć się wyraźnie w kulturze nie tylko województwa koszalińskiego. Odnosił zwycięstwa w konkursach, dzięki czemu wystąpił w Rybniku, Kaliszu, Opolu, Wrocławiu, Kołobrzegu, Bydgoszczy, Słupsku i Warszawie. Zdobył I nagrodę Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego na centralnym przeglądzie zespołów ZNP w Warszawie. Po nagrodzonym występie na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze miał zaszczyt wystąpić razem z orkiestrą Stefana Rachonia w koncercie transmitowanym przez Interwizję. To są tylko niektóre sukcesy. Nagrał wiele piosenek dla radia i telewizji. W tym zespole zaczęła swoją karierę piosenkarską Krystyna Giżowska.
W roku 1972 Henryk Fajlhauer odszedł do Gdyni, spodziewając się znaleźć tam lepsze warunki do twórczości artystycznej. Od 10 lat mieszkał w Niemczech. Słyszeliśmy go niedawno, gdy w telewizji mówił o swojej twórczości, która przekroczyła granice kraju. Miał swoje wystawy ekslibrisów, grafik i innych prac plastycznych nie tylko w Bibliotece Czartoryskich w Krakowie, w Muzeum Narodowym w Wrocławiu, w Muzeum Zamkowym w Malborku, ale także w bibliotekach uniwersyteckich w Oxfordzie i Cambridge.
Henryk Fajlhauer zmarł nagle. Jego śmierć zaskoczyła wszystkich, którzy go znali, bo zawsze było w nim tak dużo życia. W Człuchowie mieszkał tylko 7 lat, ale wszyscy, którzy się z nim zetknęli, będą go pamiętali przez całe życie.
Teresa Bagińska
